بخت : تقدیمی استادارجمندم جناب هادی عبدی عزیز
تحلیلی ارزشمند ازدوست ارجمندوشاعرم جناب اسکندر اقدسی براین غزل شیوا(بخت)
با سپاس وتشکر از اسکندر عزیز
سلام ودرودبرجناب عبدی شاعر وسلامی دیگر برجناب لقمانی عزیز
دوستان همانطورکه خواندیدغزل تقدیمی بسیار زیبائی بود.هم محتوای غزل وهم نحوه ی سرودن وهم غایت آن که چرا تقدیم شده است : هم به جناب عبدی به خاطر سرودن وهم به جناب لقمانی به جهت مورد خطاب وطرف تقدیم بودن دراین غزل زیبا تبریک میگم .اما با اجازه هادی عزیز می خواهم توضیحی کوتاه درخصوص بیت سوم شعر بدهم
(یا سپارد تن بی جان مرا بر سیلاب – تا که این رود مرا خانه ی سارا ببرد)
منظورازرود اینجارود ارس ( آراز ) می باشد و سارا ( سارای ) دختری است که درفولکلور آذربایجان نماد پاکی و تقدس شناخته می شود دختری ساده از ایلات آذربایجان و دلداده ی فردی موسوم به ( خان چوبان ) به معنی بزرگ چوپانان که درراه رسیدن به او ازدست عوامل اربابی که خواهان سارای بوده خود را به سیلاب آراز همیشه در حال طغیان می اندازد وغرق می شود که سایرهم زبانان و دوستان آذربایجانی وتُرک بنده بهتر ازمن نسبت به این موضوع می توانند توضیح دهند حال شاعر به زیبائی از این داستان واقعی ونمادین بهره جسته وتصویری دیگرگون خلق نموده است
**
شاعر: استادارجمندم جناب هادی عبدی عزیز
تقدیم به جناب لقمانی ارجمندکه همواره مدیون مهربانیش هستم
ثبت شده پنجشنبه 17 شهریور 1390 به شماره سریال 142069 در سایت شعرنو
**
سایه ی سرواجل آمده من راببرد
سمت ویران شده ای ، یاکه ثریا ببرد
یوسفم ،کاش رهاندمن بیچاره زچاه
شایدازبخت خوشم سوی زلیخا ببرد
یاسپاردتن بی جان مرا برسیلاب
تاکه این رودمراخانه ی سارا ییرد
ازمیان دوسه صدمردم رنگین شده ای
درهراسم نکندرنگ سمیراببرد
**
ملک ویران شده ام را توخدائی ، توخدا
بیصداآمده حتما که خداراببرد
ترس ، ازرفتن من نیست ،پری روی بدان
لابداین دیو ، کمر بسته که پریاببرد
مینویسم ته این شعر ردیفی دیگر
هرچه دارم ببردکاش شما را"نبرد"...
(هادی عبدی )
